[ Pobierz całość w formacie PDF ]

i Hugona obejmujÄ…cych siÄ™ nawzajem.
 Co się dzieje?  zapytała.  Ależ to jest Hugo!
 Stary znajomy  powiedział lakonicznie książę.  Musisz pogratulować siostrze. Znalazła,
zupełnie bez naszej pomocy, młodego człowieka, którego chce poślubić.
 I ja też!  wykrzyknęła Sharon.
Widząc, że Andrina zesztywniała, Sharon pojęła, iż powiedziała za dużo i zaczerwieniła się, zwróciła
spojrzenie na hrabiego, który rzekł szybko do księcia:
 Miałem zamiar zwrócić się do Waszej Wysokości przy najbliższej okazji.
Uśmiech pojawił się na ustach księcia, gdy zauważył uszczypliwie:
 Zwyczajem tej rodziny jest najpierw coś zrobić, a potem prosić o pozwolenie.
 Czy chcesz powiedzieć, Sharon, że zamierzasz wyjść za hrabiego?  zapytała Andrina drżącym
głosem.
Sharon spojrzała na siostrę z promiennym uśmiechem.
 Tak, zamierzam  odpowiedziała.-  Och, An-drino, jestem taka szczęśliwa! Nie mów nic, co
mogłoby to popsuć!
Pochyliła się, żeby ucałować siostrę, a tyle było radości w jej głosie, że Andrinie protesty zamarły na
ustach.
Nie była w stanie zgasić tej'radości na twarzy Sharon, tak jak okazało się to niemożliwe w przypadku
Cheryl, która teraz przebiegła przez salon, aby ucałować młodszą siostrę i oznajmić jej swoje nowiny.
 Wydaje mi się, że ta chwila wymaga uczczenia  rzekł książę.
Wydał rozkaz lokajowi, aby przyniesiono szampana, a potem spojrzał na Andrinę, która obserwowała
swoje siostry rozprawiające w drugim końcu pokoju, podczas gdy hrabia i Hugo zawierali ze sobą
znajomość.
 One obydwie są bardzo szczęśliwe  szepnął cicho książę.
Andrina wzdrygnęła się, bo nie zauważyła, że podszedł tak blisko do niej.
 To nie są mariaże, o jakich dla nich marzyłam  odparła.
I ponieważ sądziła, że mógłby się cieszyć z jej rozczarowania, odwróciła się i wyszła z pokoju.
^ Jej pokojówka czekała, żeby ubrać ją w bardzo wyszukaną toaletę, ale Andrina potrząsnęła głową.
.  Nigdzie dziś nie wyjdę  rzekła.  Proszę powiadomić lady Ewelinę, że zostanę w domu z
panną Cheryl, która też z pewnością nie zechce pójść do ambasady rosyjskiej.
Gdy to mówiła, lady Ewelina weszła do pokoju.
 Słyszałam, że sprowadziłaś Cheryl z powrotem  rzekła.
 Jest tutaj  odparła Andrina  i zaręczyła się z Hugonem Rentonem  młodym człowiekiem,
którego zna od dziecinnych lat.
 Och, bardzo się cieszę  wykrzyknęła lady Ewelina. Andrina spojrzała na nią ze zdziwieniem.
 Cheryl zwierzyła mi się, że był ktoś, kogo lubiła bardziej od wszystkich mężczyzn, których tutaj
poznała  wyjaśniła lady Ewelina  a Sharoń opowiedziała mi resztę.
Dostrzegła wyraz zawodu w oczach Andriny i dodała spokojnie:
 Moja droga, Cheryl jest bardzo piękna, ale sama dobrze wiesz, że nigdy by sobie nie poradziła z
trudnościami i intrygami wielkiego świata. Jej potrzeba kogoś, kto by się nią opiekował i podejmował
za nią decyzje. Będzie najszczęśliwsza żyjąc na wsi, z mężem i dziećmi. Nie jest stworzona do innego
życia.
 Jest taka piękna  szepnęła Andrina i dodała ostrym głosem:  Sharon ma wyjść za hrabiego. Czy
pani o tym wiedziała?
 Powiedzieli mi, gdy wrócili z przejażdżki  odpowiedziała lady Ewelina.  Uważam, że
doskonale do siebie pasujÄ….
 On jest biedny i bez znaczenia  zaprotestowała Andrina.
 Ale jest ambitny i bardzo zdolny  brzmiała replika lady Eweliny.  Czego mu potrzeba, to żony,
która go będzie podziwiać i pomagać w robieniu kariery. To będzie dobre zajęcie dla Sharon; jestem
pewna, że po okresie ciężkiej pracy odniosą sukces.
 Przypuszczam, że uważa mnie pani za straszną materialistkę  powiedziała Andrina.
 Sądzę, że, jak wszystkie swatki, jesteś oślepiona blichtrem Beau Monde'u i nie dostrzegasz, iż pod
jego blaskiem często kryją się złamane serca.
Spojrzała na zegar nad kominkiem i wykrzyknęła:
 Musimy już jechać! Kąiężna nigdy nam nie wybaczy, jeśli się spóz
nimy! Hrabia obiecał, że po nas
przyjedzie. Pewnie jest już na dole. Co z tobą i Cheryl?
 Jestem pewna, że Cheryl będzie chciała zostać w domu z Hugonem. A ponieważ muszą mieć
przy-zwoitkÄ™, zostanÄ™ z nimi.
 Doskonale  rzekła lady Ewelina  ale nie przesadzaj w obowiązkach. Dobra przyzwoitka
powinna wiedzieć, kiedy się ulotnić.
ICsiążę także pozostał w domu, zamiast udać się na przyjęcie do ambasady rosyjskiej.
Obiad podano w dużej i uroczystej sali jadblnej, ale Andrina z przyjemnością stwierdziła, że był to
najweselszy'posiłek, jaki kiedykolwiek jadła w Broxbourne House. Cheryl była przepełniona
szczęściem, bijącym od niej jak światło, a Hugo, którego Andrina zawsze miała za ciężkawego i
trochę nudnego, rozwinął dar konwersacji w stopniu, o jaki go nigdy nie podejrzewała.
Co prawda mówił o koniach i sprawach wsi, ale książę najwyraz
niej wiele, o tym wiedział i Andrina [ Pobierz całość w formacie PDF ]