[ Pobierz całość w formacie PDF ]

kaj çion, kio necesas, kiam oni jam estas kavaliro; kaj
jen, li diris  por tio estas sako da dukatoj, luidoroj, flo-
renoj piastroj, rupioj, dubleoj, rubloj, taleroj, napoleon-
doroj, gineoj, ar¸entaj talantoj, kaj nederlandaj guldenoj
kaj piÿtoloj kaj pundoj, por ke li fartu çe vi kiel princide-
to.
Tion dirinte, li turni¸is sur la kalkano kaj ek en la ar-
barojn, lasante al la patroj benediktanoj la etan Lotran-
don por zorgado.
Tiel do la eta Lotrando lernis kun multaj princidetoj,
grafidoj ka aliaj riçaj junuletoj en la konvento çe la sin-
joroj patroj; kaj la dika patro Spiridono instruis lin diradi
 pitÿen kaj  gorsamadinr germane, kaj patro Domini-
ko enkapigis al li diversajn francajn  treÿarme kaj  sil-
vuple , kaj sinjoro patro Amadeo instruis al li çiujn kom-
plimentojn, menuetojn kaj bonmanierojn kaj sinjoro
Ûorestro Kraupner instruis lin mungi, ke ¸i sonu delikate
kiel fluto aû subtile kiel ÿalmo, kaj ne, ke ¸i trumpetu
kiel kontrafagono, trombono, jeriÛa trumpeto, piÿto aû
aûto, tiel kiel trumpetadis la maljuna Lotrando; konci-
ze, ili instruis al li la plej delikatajn manierojn kaj nob-
laîojn kiel al vera kavaliro. Ja, la juna Lotrando estis en
la nigra velura vesto kun punta kolumo ege bela knabo,
kaj tute li forgesis, ke li kreskis en la rabista groto en la
125
NAÛ FABELOJ
eLIBRO
sova¸a montaro Brendy, ke lia patro, la maljuna murd-
ulo kaj rabisto Lotrando, iradis en bovofelo kaj fiodoris
çevalviande kaj man¸is krudan viandon nur per nudaj
manoj, kiel jam rabistoj tion faras.
Mallonge, la juna Lotrando floris laû scioj kaj ¸entile-
co, kaj ¸uste meze de la plej bona studado, krak-eksonis
çevalhufoj antaû la konvento de Broumov kaj de çeva-
lo saltis hirta bubego, frapegis la pordegon, kaj kiam la
patro-pordisto enlasis lin, li diris krudvoçe, ke li veturas
por la juna sinjoro Lotrando, ke lia patro, nome la mal-
juna Lotrando preti¸as morti kaj vokas al si sian solfilon,
por ke li transprenu lian metion. La juna Lotrando do
larmokule adiaûis la respektindajn patrojn benedikta-
nojn, same ankaû la ceterajn junajn sinjoretojn kaj stu-
dentojn, kaj veturis kun la bubego al Brendy, cerbuman-
te, kian metion la patro volas postlasi al li, kaj promes-
ante al si, ke li ¸in gvidos diplaçe, noble kaj kun modela
¸entileco al çiuj homoj.
Tiel ili alveturis al Brendy, kaj la bubego kondukis la
junan sinjoron al la mortlito de la patro. La maljuna Lot-
rando kuÿis en granda groto sur stoko da netanitaj bo-
vofeloj kaj kovrita per çevalkovraîo.
 Nu, Vincento, ci lantulo, peze li aûdi¸is,  çu ci kon-
dukas jam mian bubon?
 Kara patro, ekvokis la juna Lotrando genuante,  dio
126
NAÛ FABELOJ
eLIBRO
bonvolu restigi vin longajn jarojn por ¸ojo de la proksi-
muloj kaj neeldirebla fiero de via idaro.
 Lante, knabo, diris la maljuna rabisto.  Hodiaû mi
veturos en la infernon kaj ne havas multe da tempo por
via kverado. Mi opiniis, ke mi postlasos al vi sufiçe gran-
dan havaîon, por ke vi vivu el tio senlabore. Sed tondre,
bubo, kiaj mizeraj jaroj estis nun por nia metio.
 AÛ, patro, ¸emis la juna Lotrando,  mi ne antaûvi-
dis, ke vi suferas mankon.
 Nu jes, murmuris la maljuna,  Sciu, mi havas po-
dagron kaj mi ne povis foiri malproksimen de çi tie. Kaj
al la plej proksimaj ÿoseoj la komercistoj, sagaculoj, ial
evitadis. Plej ur¸a tempo, ke mian laboron transprenu iu
pli juna.
 Kara patro, diris la juna sinjoro fervore,  mi îuras
per çio en la mondo, ke mi transprenos vian laboron kaj
plenumados ¸in honeste, kompleze kaj al çiu maksimu-
me afable.
 Mi ne scias, kiel vi sukcesos per afableco, ekgruntis
la maljuna.  Mi faris tion jene, ke mi pikmortigis nur
tiujn, kiuj volis sin defendi. Sed komplimentojn, fileto, al
neniu mi faris; sciu, tio iel ne konvenas al mia metio.
 Kaj kiu estas, kara patro, via metio?
 La rabistado, diris la maljuna Lotrando kaj mortis.
Tiel la juna Lotrando restis sola en la mondo, konster-
nita ¸isfunde kiel pro morto de la patro, tiel pro la îuro,
127
NAÛ FABELOJ
eLIBRO
per kiu li devontigis sin esti rabisto post li. Post tri tagoj
venis al li la hirta bubego Vincento, ke plu nenio estas
por man¸o kaj oni devas, liadire, komenci jam orde la-
bori.
 Kara bubego, diris la juna Lotrando lamente,  çu
fakte devas tiel esti?
 M komprene, rediris Vincento malafable.  Çi tie,
hometo, neniu pastreto alportos al ni farçitan kolombi-
don. Kiu volas man¸i, laboru.
La juna Lotrando prenis do belegan pistolon, surçe-
vali¸is kaj rajdis sur ÿoseo, nu, ni diru, sur ÿoseo apud
Blatovice. Tie li kuÿi¸is embuske kaj atendis, ¸is preter-
veturos iu komercisto, por lin prirabi. Kaj fakte post kel-
kaj horoj estis alveturanta tolvendisto, veturiganta tolojn
al Trutnov.
La juna Lotrando eliris al la kaÿejo kaj profunde de-
metis çapelon. La tolvendisto ekmiris, ke lin salutas tia
bela sinjoreto, nu, kaj ankaû demetis la çapelon kaj di-
ris:  ¯is eterne, juna sinjoro.
Lotrando alpaÿis pli proksimen kaj denove demetis la
çapelon.  Permesu, li diris dolçe,  mi esperas, ke mi ¸e-
nas vin.
 Pa, dio mia, nepre ne, diris la tolvendisto,  kaj per
kio mi povus servi al vi?
 Mi petas vin, sinjoro, plej insiste, plu parolis Lotran-
128
NAÛ FABELOJ
eLIBRO
do,  ke vi ne timi¸u. Nome mi estas rabisto, la terura
Lotrando el Brendy.
La tolvendisto estis ruza kaj eç ne iom timi¸is.  Aj, aj,
li diris gaje,  do kolego. Ankaû mi estas rabisto, kaj nome
la Sanga Klingo el Kostelec. Certe vi konas, çu?
 Mi ne havas la honoron, senkulpigis sin Lotrando
embarase,  mi estas çi tie, sinjoro kolego, hodiaû unua-
foje. Nome mi transprenis la entreprenon de mia sinjoro
patro.
 Ha, diris tolvendisto Klingo,  de la maljuna Lotran-
do el Brendy, çu? ¯i estas malnova, renoma rabista fir-
mo. Tre solida entrepreno, sinjoro Lotrando. Mi gratu-
las vin. Sed sciu, mi estis ega bona amiko kun via mor-
tinta patro. Antaû nelonge ni renkonti¸is kaj li diris:
 Sciu Sanga Klingo, ni estas najbaroj kaj kolegoj, ni di-
vidos tion bonintence; la ÿoseo de Kostelec ¸is Trutnov
estos via kaj sur ¸i rabos nur vi. Tiel li tion diris, kaj je
tio ni mandonis, jes.
 AÛ, milfoje mi petas pardonon, ekskuis sin ¸entile la
juna Lotrando.  Vere mi ne sciis, ke çi tie estas via ças- [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]