[ Pobierz całość w formacie PDF ]

kowo  się zsunąć. Chciał zobaczyć jej twarz,
spojrzeć w oczy. Brakowało mu kontaktu głęb-
szego niż tylko spotkanie dwóch ciał.
74 Vicki Lewis Thompson
Jednak zwierzyła się ze swojej nieśmiałości.
Po pierwszym odruchu niedowierzania zrozu-
miał, że mówiła prawdę. Jej głos brzmiał szcze-
rze, a poza tym było to jedyne sensowne
wytłumaczenie.
Przedtem wyobrażał sobie, że miała o wiele
większe doświadczenie niż on. Było jednak
odwrotnie i to podnieciło go jeszcze bardziej.
Realizowała z nim swoje marzenia. Prawdopo-
dobnie był pierwszym mężczyzną, z którym
robiła takie rzeczy.
Może wreszcie znalazł wymarzoną dziew-
czynę, ale ona nie pozwalała, żeby ją poznał
naprawdę. Musiał być na to jakiś sposób. Nie
mogła zwodzić go w nieskończoność.
 Chcę, żebyś doznał dzisiaj różnych uczuć
 powiedziała.
Poczuł na ustach i szyi coś miękkiego i pierza-
stego. Czuł to wszystkimi nerwami. Dotknęła
tym jego brodawek. Zareagowały natychmiast
jak nigdy dotÄ…d. WciÄ…gnÄ…Å‚ jej zapach, gdy lekko
dotykała jego klatki piersiowej. Odgłos deszczu
mieszał się z dz
więkiem saksofonu.
Gdy dotknęła piórami slipów, chwycił prze-
ścieradło obiema rękami. Pogłaskała wewnętrzną
stronę jego ud. Nie zdawał sobie dotychczas
sprawy, jaki jest tam wrażliwy. Ta przedłużająca
Tajemnicza kochanka 75
się gra wstępna spowodowała, że całe jego ciało
stało się strefą erogenną.
 Nie próbuj łaskotać mnie w stopy
 ostrzegł.  Tego nie zniosę.
 Wiem  szepnęła.
 Tak? A skÄ…d?
 Domyśliłam się. Większość ludzi...
 Zaczekaj. Powiedziałaś, że wiesz. Wypyty-
wałaś o mnie?
Zatrzymała się.
 Wszędzie tu pełno twoich byłych dziew-
czyn.
 Rozmawiałaś z nimi? Co powiedziały?
 Cóż...
 Nie, lepiej nie mów. Posłuchaj, Sarah. Mo-
że dotychczas nie byłem specjalnie zaangażo-
wany, ale jeszcze nie spotkałem kogoś takiego
jak ty. Jeśli rozmawiałaś z moimi dziewczyna-
mi, możesz myśleć, że nie można mi ufać i że
potrafię zranić. Ale ja...
Poczuł jej palce przy slipach i już nie był
w stanie myśleć. Próbował sobie przypomnieć,
o czym mówił
 Możesz mi ufać, bo...
 Jonas, unieÅ› biodra.
Słowa uwięzły mu w gardle. Zrobił, o co
prosiła. Z
ciągnęła mu slipy. Odetchnęła głęboko.
76 Vicki Lewis Thompson
 Spójrzmy na tego niegrzecznego chłopca
 powiedziała do siebie. Sprawiła mu przyjem-
ność taką reakcją. Jako typowy mężczyzna,
chciał być podziwiany przez kobietę. Ale jesz-
cze bardziej pragnął zyskać jej zaufanie. Było to
dla niego coś nowego. Dotychczas nie zaprzątał
sobie tym głowy.
Pieściła go pierzastą miotełką, dopóki nie
zaczął dyszeć z podniecenia.
 Jesteś piękny  powiedziała miękko.
 Mam przestać?
 Tylko... na chwilÄ™.
Zacisnął zęby i walczył ze sobą.
Materac się poruszył. Wstała z łóżka. Usły-
szał jakiś szelest. Po chwili wróciła i zawiązała
mu coś miękkiego na przegubach rąk.
 Co robisz?
 Przyznaj, że tego się nie spodziewałeś.
Już po chwili miał unieruchomioną rękę.
Słyszał bicie własnego serca. Sprawdził, że
sznur z aksamitu zdoła przerwać w razie po-
trzeby. Kiedyś fantazjował na temat takiej
zabawy, chociaż nigdy jeszcze tego nie robił.
Gdy poczuł, że druga ręka też została przywią-
zana, zapytał:
 Skąd mam wiedzieć, czy mogę ci zaufać?
 Niech ci podpowie instynkt.
Tajemnicza kochanka 77
Pochyliła się, dotykając go piersiami i całując
w usta.
 Zrób to jeszcze raz  poprosił.
 Póz
niej.
Odsunęła się i przywiązała mu nogę w kost-
ce.
 Czy instynkt każe ci się bać?
 Nie, mówi tylko, że to szaleństwo... i że...
znam cię całe życie.
Znieruchomiała.
 Przecież to niemożliwe.
 Możliwe w podświadomości. Może jesteś
kobietą, jakiej zawsze szukałem. Miałem wokół
dziewczyny zajmujące się bydłem i farmą. %7ład-
na nie zainteresowała mnie tak, jak ty. Widocz-
nie potrzebowałem artystycznej duszy, nie-
śmiałej kobiety, która tworzy nagie rzez
by
i żyje w świecie fantazji.
Przywiązała drugą nogę.
 Nie jestem dla ciebie  powiedziała stłu-
mionym głosem.
 Nie mów tak.
Stracił wątek, bo zaczęła śliską tkaniną głas-
kać jego nogę. Domyślił się, że to jedwab.
Jednocześnie całowała mu palce stóp. Po jed-
nym. Deszcz nie ustawał.
 Sarah... Sarah, przestań.
78 Vicki Lewis Thompson
Przerwała.
 Za dużo?
 Tak.
Ze wszystkich sił starał się powstrzymać.
 To jest tak, jakbyś mi ssała...
 Z
wietny pomysł.
Delikatnie przesunęła tkaninę wzdłuż ud
i otoczyła nią członek.
 Chcesz tego?
Marzył tylko o tym, a jednocześnie czuł, że ta
cudowna chwila może się błyskawicznie skoń-
czyć.
 Boisz się, że to potrwa krótko  powiedzia-
ła, powoli przesuwając jedwab. Zacisnął pięści,
zamknął zasłonięte opaską oczy.
 Tak.
 Spróbuję trochę cię ochłodzić.
Był przekonany, że nawet lodowata woda nie
ostudzi jego erekcji. Wtedy coś miękkiego i chłod-
nego znalazło się na jego członku. Krzyknął ze
zdumienia. [ Pobierz całość w formacie PDF ]