[ Pobierz całość w formacie PDF ]

 Możliwe, że nie masz też nastroju do wysłuchania
tego, co zamierzam ci powiedzieć  zaczął poważnym
tonem, przypasał nóż, założył pas balastowy i sięgnął po
maskę.  Ale zależy mi na tobie, do diabła!  krzyknął
i zmusił ją, aby spojrzała mu w oczy.  Mój brat wciągnął cię
j:nz20 8-11-2006 p:206 c:0
206 Nora Roberts
w to bagno, bo nigdy nie myślał o nikim innym oprócz
siebie. Ja popchnąłem cię jeszcze głębiej, bo myślałem
jedynie o zemście. Teraz myślę o tobie, o nas. Nie pozwolę
ci zanurkować, nawet gdybym musiał cię związać.
 Nie chcę, żebyś nurkował!  zawołała.  Pod wodą
myślałabym tylko o wykonaniu zadania, a na łodzi
zamartwię się na śmierć. Nie jestem przyzwyczajona,
aby ktoś o mnie dbał i wykonywał moje obowiązki
 szepnęła bezradnie.
 Najwyższa pora zacząć to ćwiczyć  odparł z uśmie-
chem.
 Kieruj się na północny wschód  powiedziała
zrezygnowana.  Jaskinia leży na głębokości dwudziestu
pięciu metrów. Uważaj na rekiny  przestrzegła, podając
mu niewielkÄ… kuszÄ™.
Jonas przechylił się przez burtę, wziął z jej rąk
skrzyneczkę i zniknął w głębinach.
Nocą te wody nie były bezpieczne. Liz starała się
zapomnieć, że rekiny, barakudy i mureny wypłynęły
właśnie na żer. Powinnam była sama zejść pod wodę,
wyrzucała sobie w duchu. Czy tak właśnie wygląda życie
kobiet, które mają swojego mężczyznę? Muszą siedzieć
bezczynnie i czekać? Cztery razy spoglądała na zegarek,
zanim usłyszała, że Jonas się wynurza. Podbiegła do
drabinki, by pomóc mu wejść na pokład.
 Następnym razem ja nurkuję.
 Nie ma mowy  odparł, zdjął butlę i przyciągnął Liz
do siebie.  Mamy godzinę. Czy chcesz ją spędzić na
kłótniach?  szepnął prosto w jej ucho.
 Nie znoszę, gdy ktoś mną rządzi  westchnęła.
 Następnym razem ty będziesz mogła rozstawiać
j:nz20 8-11-2006 p:207 c:0
Czarny Koral 207
mnie po kątach  powiedział i pociągnął ją za sobą na
ławkę.  Już zapomniałem, jak cudownie jest nocą pod
wodą. Widziałem ogromną kałamarnicę. Chyba wystra-
szyłem ją na śmierć światłem latarki  zaśmiał się.
Liz odprężała się powoli. Oparła głowę na ramieniu
Jonasa i spojrzała w niebo. Chmury znikły i setki gwiazd
rozjaśniły mroki nocy. Siedziała ze swoim mężczyzną
i rozmawiała z nim o zwykłych rzeczach.
 Opowiedz mi o Faith  poprosił Jonas w pewnej
chwili.
 Lepiej mnie nie kuś. Jak zacznę, nie mogę skoń-
czyć  zaśmiała się cichutko.
 Proszę, naprawdę chcę o niej posłuchać.
Liz uśmiechnęła się i zaczęła mówić o roześmianej
dziewczynce, która uwielbia chodzić do szkoły, bo jest
tam wielu ludzi i stale uczy siÄ™ czegoÅ› nowego. Jonas
dowiedział się, że mała dziewczynka ze zdjęcia umie
mówić w dwóch językach, uwielbia biegać i nie znosi
warzyw. W głosie matki słychać było czułość i dumę.
 Zawsze była słodka  rozczuliła się Liz.  Ale nie
jest aniołkiem. Jest uparta i zdarzają się jej wybuchy
złości. Lubi wszystko robić sama. Gdy miała dwa latka,
rozzłościła się, bo chciałam jej pomóc zejść ze schodów.
 Niezależność i samodzielność to wasze cechy ro-
dzinne.
 Są nam bardzo potrzebne  Liz spoważniała.
 Nigdy nie myślałaś o dzieleniu z kimś swojej
odpowiedzialności?
 Wtedy trzeba ustępować i rezygnować z wielu
rzeczy  odparła i lekko zesztywniała.  Ja nie umiem
tego robić.
j:nz20 8-11-2006 p:208 c:0
208 Nora Roberts
Jonas spodziewał się takiej odpowiedzi. Zamierzał
wkrótce zmienić jej poglądy.
 Pora znów zanurkować  powiedział, szybko zmie-
niajÄ…c temat.
 Wez
kuszę  poprosiła i pomogła mu zapiąć butlę.
 Jonas... wracaj szybko  szepnęła.  Chcę już wracać do
domu i móc się z tobą kochać.
 Z
wietna pora na takie wyznania  roześmiał się
i zanurzył w chłodnej wodzie.
Po chwili Liz zaczęła nerwowo spacerować po po-
kładzie. Dlaczego nie pomyślała o zabraniu kawy w ter-
mosie? Jonas będzie zmarznięty, gdy się wynurzy, mógł-
by się rozgrzać. Ale to nic. Już niedługo będą w domu.
Może nie miała racji, broniąc się przed miłością? Może
piękno związku polega właśnie na troszczeniu się o drugą
osobę? Może powinna...
Nagle usłyszała przy burcie plusk wody. Natychmiast
podbiegła do drabinki.
 Jonas, co się...  urwała, patrząc wprost w lufę
pistoletu.
 Buenas noches  Manchez przywitał się ironicznie
i wciąż mierząc do niej, wdrapał się na pokład.
 Co tu robisz?  spytała, starając się opanować.
 Jesteś amatorką, tak samo jak Jerry Sharpe  odparł
z pogardą Meksykanin.  Myślisz, że możemy zapom-
nieć o forsie?
 Nic nie wiem o pieniądzach, które wziął Jerry. Już
ci to mówiłam.
 Szef kazał się tobą zająć, paniusiu. Ty robisz nam
przysługę i dostarczasz skrzynkę. My też zrobimy coś dla
ciebie. Szybko zginiesz.
j:nz20 8-11-2006 p:209 c:0
Czarny Koral 209
Liz za wszelką cenę musiała przedłużyć tę rozmowę.
Starała się nie patrzeć na wycelowaną w nią broń.
 Jeśli będziecie zabijać swoich nurków w tym tem-
pie, szybko wypadniecie z interesu.
 I tak skończyliśmy już na Cozumel. Kiedy twój
przyjaciel wydobędzie skrzynkę, zabiorę ją na jakąś
miłą wyspę i zacznę rajskie życie. Ale ty tego nie
dożyjesz.
 Skoro znikacie z Cozumel, po co urządziliście
jeszcze jedną akcję?  wypytywała Liz, za wszelką cenę
chcąc zyskać na czasie.
 Clancy lubi załatwiać swoje sprawy do końca.
 Clancy?  Liz pamiętała, że to imię wymienił David
Merriworth w czasie spotkania w Acapulco.
 W skrzynce, którą ukryliście na dnie jest kokaina
warta kilka tysięcy. W tej, którą zaraz wyłowi twój
kochaś, są pieniądze. Szef uznał, że ta drobna inwestycja
się opłaci. Będzie wyglądało, że robiłaś z Sharpem
interesy, coś poszło nie tak i pozabijaliście się nawzajem.
Sprawa zamknięta.
 To ty zabiłeś Erikę, prawda?  spytała Liz i zerk-
nęła w stronę wody.
 Zadawała za dużo pytań  warknął i wycelował [ Pobierz całość w formacie PDF ]