[ Pobierz całość w formacie PDF ]

 Znalazłem w końcu rozwiązanie moich proble-
mów  odpowiedział.
 Cudownie! A cóż to takiego?  pytał dalej jego
przyjaciel.
 WynajÄ…Å‚em kogoÅ›, kto siÄ™ martwi za mnie.
 Nigdy o czymś takim nie słyszałem. Ile mu pła-
cisz?
 Czterysta dolarów miesięcznie!
60 nadzieja.pl
To Know God
wersja dla Adobe Acrobat Reader, © 2002
 Czterysta dolarów miesięcznie!  wykrzyknął
przyjaciel.  Przecież to niemożliwe! Jak będziesz mógł
mu taką sumę zapłacić?
 Nie wiem  odpowiedział.  Jest to pierwsza
rzecz, o którą on musi się martwić.
To absurd przypuszczać, że można wynająć sobie ko-
goś, kto będzie się martwił za nas, lub przypuszczać, że
można wynająć kogoś, kto będzie za nas jadł. A przecież
w duchowych sprawach było to często przyjęte jako zasa-
da, ludzie polegali na kimś innym, na kimś, kto studiował
za nich, modlił się za nich i starał się za nich nawiązać
kontakt z Bogiem.
W Biblii czytamy, że każdy człowiek musi sam szu-
kać Boga. Popatrzmy do pierwszego rozdziału Ewangelii
Jana i czytajmy tam od czterdziestego trzeciego do czter-
dziestego piątego wersetu:  Następnego dnia chciał udać
się do Galilei; i spotkał Filipa, i rzekł do niego: Pójdz

za mną! A Filip był z Betsaidy, miasta Andrzeja i Piotra.
Filip spotkał Natanaela i rzekł do niego: Znalez
liśmy tego,
o którym pisał w zakonie Mojżesz, a także prorocy: Jezu-
sa, syna Józefa, z Nazaretu . Właśnie tutaj wykazał Filip,
że trochę brakuje mu dojrzałości czy intuicji, nieprawdaż?
Powinien powiedzieć:  Jezusa z nieba, Syna Bożego .
 Wtedy Natanael rzekł do niego: Czyż z Nazaretu może
być coś dobrego? Filip na to: Pójdz
i zobacz . Mamy więc
tu stwierdzenie:  Pójdz
i zobacz . Nigdy nie pomylicie siÄ™,
jeśli sami pójdziecie i zobaczycie.
Natanael poszedł, zobaczył i stał się wiernym
naśladowcą Jezusa.
Wcześniej studiowaliśmy, zapisaną w czwartym roz-
dziale Ewangelii Jana, opowieść o Samarytance, która
nadzieja.pl 61
Morris Venden
ABY POZNA
BOGA
spotkała Jezusa przy studni:  Niewiasta tymczasem pozo-
stawiła swój dzban, pobiegła do miasta i powiedziała lu-
dziom: Chodz
cie, zobaczcie człowieka, który powiedział
mi wszystko, co uczyniłam: czy to nie jest Chrystus? Wy-
szli więc z miasta i przyszli do niego (w. 28.30). Przejdz
-
my teraz do wiersza trzydziestego dziewiÄ…tego:  I wielu
Samarytan z tego miasta uwierzyło weń dzięki świadec-
twu niewiasty, która mówiła: Powiedział mi wszystko, co
uczyniłam . Ludzie zawsze gonili za sensacją i widowi-
skowością. Tak więc wielu z nich uwierzyło ze względu
na to, co ona powiedziała. A z tego, co wiemy o owej nie-
wieście, prawdopodobnie nie była ona najbardziej wiary-
godną osobą w tym mieście. Niektórzy jednak uwierzyli
na podstawie czegoś innego. Zwróćcie uwagę na pozostałą
część historii, zapisaną w wersetach od czterdziestego
do czterdziestego drugiego:  Gdy więc Samarytanie przy-
szli do niego, prosili go, aby u nich pozostał; i pozostał tam
dwa dni. I jeszcze więcej ich uwierzyło dzięki nauce jego.
I mówili do niewiasty: Wierzymy już nie dzięki temu opo-
wiadaniu; sami bowiem słyszeliśmy i wiemy, że ten jest
prawdziwie Zbawicielem świata . W Dziejach Apostol-
skich (17,11) napisane jest, że ludzie w Berei zacniejsi byli
niż inni w Tesalonice, ponieważ studiowali Słowo,  czy tak
się rzeczy mają . Apostoł Paweł w Liście do Tymoteusza
napisał:  Staraj się usilnie o to, abyś mógł stanąć przed
Bogiem jako wypróbowany i nienaganny pracownik (II
Tym. 2,15). Powinniśmy poważnie traktować nasze kon-
takty z Bogiem.
Tylko dla siebie. Musimy studiować Słowo Boże
dla samych siebie i modlić się dla własnych potrzeb. Tyl-
ko wtedy nabożeństwo rodzinne i w kościele nabierze
62 nadzieja.pl
To Know God
wersja dla Adobe Acrobat Reader, © 2002
znaczenia. Jeżeli brakuje osobistego, poświęconego życia
duchowego człowieka, nabożeństwa zbiorowe stają się je-
dynie rutynÄ…. Tylko przez osobiste kontakty z Bogiem za-
czynamy Go poznawać, dla własnego pożytku.
Na poczÄ…tku...
W Psalmie 5. czytamy:  Usłysz, Panie, słowa moje,
przejmij się westchnieniem moim, zważ na głos błagania
mego, Królu mój i Boże mój, bo modlę się do ciebie, Pa-
nie, od rana racz słuchać głosu mojego; rano przedkła-
dam ci ofiarÄ™ i wyczekujÄ™ (w. 2-4).
Inny klasyczny tekst na ten temat został odnotowa-
ny w pięćdziesiątym rozdziale Księgi Izajasza:  Wszech-
mogący Pan dał mi język ludzi uczonych, abym umiał spra-
cowanemu odpowiedzieć miłym słowem, każdego ranka
budzi moje ucho, abym słuchał jak ci, którzy się uczą (w.
4). Wiele fragmentów proroctwa Izajasza, podobnie jak
ten, nawiązuje do Jezusa. A przykład modlitwy Jezusa jest
podawany wiele razy, między innymi z Ewangelii Marka,
z pierwszego rozdziału i trzydziestego piątego wersetu,
gdzie jest powiedziane:  A wczesnym rankiem, przed świ-
tem, wstał, wyszedł i udał się na puste miejsce, i tam się [ Pobierz całość w formacie PDF ]