[ Pobierz całość w formacie PDF ]

�Obustronne�poświęcenie�między�Howardem,�a�jego�matką�jest�klasycznym�
przypadkiem�kompleksu�Edypa.�Będąc�podstarzałym�dwudziestokilkulatkiem,�w�wieku,�
kiedy�większość�chłopców�umawia�się�już�od�dawna�z�dziewczynami,�Howard�dopiero�
zaczynał�się�z�nimi�widywać.�Przez�lata�usprawiedliwiał�swoją�mizogynię�słowami:��Eee,�
tam,�co�za�kobieta�spojrzałaby�kiedykolwiek�na�takiego�olbrzymiego,�paskudnego�wielgusa,�
jak�ja?�.�Ale�w�momentach,�gdy�Howard�zaczynał�chociaż�przejawiać�typowo�męskie�
podejście�do�kobiet,�jego�matka�potępiała�jego�nowe�zainteresowanie.�Jeden�z�gości�w�ich�
100
Conan i Skarb Tranicosa
domu,�opowiadał,�że,�gdy�do�Howarda�zadzwoniła�raz�dziewczyna,�pani�Howard�
powiedziała,�że�nie�ma�go�w�domu,�mimo�iż�wiedziała,�że�to�nieprawda.�
�Ojciec�Howarda,�Isaac�Howard,�wydawał�się�być�wyjątkowo�rozkazującym,�
wpatrzonym�w�siebie�i�dominującym�mężczyzną� �nieatrakcyjnym�tyranem�domowym,�
chociaż�E.�Hofmann�Price�(jedyny�profesjonalny�pisarz,�jakiego�Howard�kiedykolwiek�
poznał)�lubił�przebywać�z�doktorem�Howardem�odwiedzając�Cross�Plains.�Doktor�i�jego�
syn�sprzeczali�się�często�i�gwałtownie,�zwykle�dlatego,�że�Howard�nękał�ojca�pretensjami�
o�zaniedbywanie�matki.�Mimo,�iż�szybko�kończyli�te�kłótnie,�nie�wydaje�się�żeby�choć�
odrobinę�się�kochali.�
�Howard�zaczął�również�przejawiać�objawy�paranoi�i�manii�prześladowczej.�Zaczął�
nosić�pistolet�automatyczny�Colta,�zapewne�przeciwko�wyimaginowanym��wrogom�.�
Miejscowi�postrzegali�go�jako��niegroz
nego�dziwaka�.�Pytali�go,�kiedy�zamierza�skończyć�
z�wygłupianiem�się�z�opowiastkami�i�zabierze�się�za�prawdziwą�pracę,�chociaż�w�
rzeczywistości�pracował�dłużej�i�robił�więcej�pieniędzy,�niż�większość�mieszkańców�
Cross�Plains.�Ale�mimo�wrogiego�nastawienia�środowiska,�uparcie�tkwił�w�Cross�Plains.�
�W�1932�roku�Howard�wydał�na�świat�swego�najbardziej�udanego�bohatera:�Conana�
z�Cymmerii.�Pisał:�
��Może�się�wydać�nierealne�łączenie�pojęcia��realizm��z�Conanem,�ale�w�
rzeczywistości� �pomijając�jego�nadprzyrodzone�przygody� �jest�najbardziej�realistyczną�
postacią,�jaką�kiedykolwiek�wymyśliłem.�Stanowi�po�prostu�kombinację�paru�ludzi,�
których�znałem�i�sądzę,�że�to�właśnie�dlatego�wydawało�mi�się,�że�wkroczył�w�pełni�
ukształtowany�do�mojej�wyobraz
ni,�gdy�napisałem�pierwsze�zalążki�jego�sagi.�Jakiś�
mechanizm�w�mojej�podświadomości�przejął�dominujące�cechy�rozmaitych�łowców�nagród,�
rewolwerowców,�przemytników,�robotników�z�naftowych�odwiertów,�hazardzistów�i�
uczciwych�ludzi,�z�którymi�miałem�kiedykolwiek�kontakt�i�łącząc�ich�wszystkich�w�jedno,�
stworzyłem�amalgamat,�który�ochrzciłem�Conanem�z�Cymmerii.�3�
�Płodząc�Conana,�Howard�wykreował�dla�niego�cały�świat.�Przyjął,�że�około�12.000�
lat�temu,�po�zatopieniu�Atlantydy,�ale�przed�pierwszymi�zapisami�historii�nastał�Wiek�
Hyboriański,�kiedy�to:�
101
Conan i Skarb Tranicosa
�& �błyszczące�królestwa�rozciągały�się�wzdłuż�i�wszerz�na�całym�świecie,�niczym�
błękitne�kobierce�pod�gwiazdami� �Nemedia,�Ophir,�Brythunia,�Hyperborea,�Zamora�z�jej�
ciemnowłosymi�kobietami�i�wieżami�nawiedzonymi�przez�pajęcze�tajemnice,�Zingara�ze�
swą�kawalerią,�Koth�graniczący�z�pasterskimi�ziemiami�Shemu,�Stygia�pełna�skrytych�
pośród�cieni�grobowców,�Hyrkania,�gdzie�jez
dz
cy�nosili�stal,�jedwab�i�złoto.�Ale�
najdumniejszym�królestwem�ze�wszystkich�była�Aquilonia,�rządząca�niepodzielnie�na�
wyśnionym�Zachodzie.�
Conan�stanowił�rozwinięcie�króla�Kulla�oraz�idealizację�samego�Howarda:�gigantyczny�
barbarzyńca� �poszukiwacz�przygód�z�północnej�krainy�Cymmerii,�który�po�całym�życiu�
pełnym�brodzenia�w�strumieniach�krwi�i�zwyciężania�wrogów�zarówno�naturalnych,�jak�i�
nieziemskich,�staje�się�królem�Aquilonii.�
�Howard�przedstawiał�całe�życie�Conana,�od�narodzin�do�starości�i�sprawiał,�że�
rozwijał�się�on�i�starzał,�jak�normalny�człowiek.�Z�początku,�Conan�jest�jedynie�
bezprawnym,�lekkomyślnym,�nieodpowiedzialnym,�drapieżnym�młodzieniaszkiem�
posiadającym�niewiele�zalet�poza�swą�odwagą,�lojalnością�w�stosunku�do�paru�przyjaciół�
i�szorstką,�zapalczywą�gotowością�do�kontaktów�z�kobietami.�Z�czasem�uczy�się�nie�tylko�
ostrożności�i�sprytu,�ale�również�solidności�i�odpowiedzialności,�aż�wreszcie,�gdy�osiąga� [ Pobierz całość w formacie PDF ]