[ Pobierz całość w formacie PDF ]

minionych trzech lat. Czy otrzymał nowe zadanie, kiedy ją opuścił? Czy wtedy
to się wydarzyło?
Czy spotykał się w tym czasie z innymi kobietami, zapominając o niej?
Czy zakochał się w kimś? Czy kiedykolwiek myślał, co dzieje się z nią? Za-
stanawiał się, czy jest szczęśliwa?
Być może nadeszła chwila, by zawrzeć rozejm. To z pewnością
zmniejszyłoby nieznośne napięcie panujące między nimi. Jakkolwiek nie miała
ochoty wracać do przeszłości, to udręka, w jaką zamieniły się ich rozmowy, i
unikanie osobistych wyznań stały się nieznośne dla nich obojga.
Callie nie miała wątpliwości, że Tom gotów był narazić swoje życie, byle
tylko zapewnić jej bezpieczeństwo. Już choćby z tego powodu nie zasługiwał
na tak lodowate traktowanie z jej strony.
Było już po piątej, kiedy Bree przyszła do laboratorium i z
westchnieniem zmęczenia opadła na krzesło przed biurkiem.
 Ciężki dzień?  zapytała Callie współczująco.
 Ostatnio wszystkie dni są takie  odpowiedziała Bree. 
Zmarnowaliśmy parę godzin w posiadłości Vaughna, a przez resztę czasu
63
RS
usiłowałam znalez
ć kogoś, kto mógłby dostarczyć nam jakichkolwiek
informacji na temat morderstwa Mary Windsong.
 Nie znalez
liście niczego interesującego?  spytała Callie, choć
wiedziała, że gdyby było cokolwiek, wieść rozeszłaby się natychmiast.
 Nic poza tym, że jest to bardzo piękne miejsce  odparła Bree. 
Aktualnie trwa tam remont, ale widać, że dom jest wspaniale urządzony.
Nawet gospodyni i jej mąż mają czteropokojowy apartament.
 Imponujące  stwierdziła Callie z nutą zawodu.  Miałam jednak
nadzieję, że znajdziecie Del Gardo ukrytego w szafie albo w tajnej skrytce.
 My też mieliśmy  przyznała z przygnębieniem policjantka.  Niestety,
nie wypatrzyliśmy najmniejszego śladu jego obecności.
 A czego dowiedziałaś się o Mary Windsong?
 %7ładnego odrzuconego chłopaka, żadnych zajadłych wrogów. Do czasu
zamordowania prowadziła zwyczajne, spokojne życie. Matka mówiła, że z
nikim się nie spotykała w ciągu ostatnich czterech czy pięciu miesięcy i nie
szukała miłości na siłę. Jeśli nikt nie dostarczy nam szybko jakichś rewelacji,
śledztwo utknie w miejscu.
 Szkoda, że na miejscu zbrodni i na ciele denatki znaleziono tak mało
śladów  przyznała Callie.  W tej sytuacji moje laboratorium też niewiele
może ci pomóc.
 Wiem. Ktokolwiek ją zabił, musiał być nieludzko sprytny albo miał
nieprawdopodobne szczęście. Mary pracowała jako sprzedawczyni w mar-
kecie. Jej szef powiedział nam, że była dobrą pracownicą. Rzetelną i lubianą
przez klientów.
 Szykujesz się na swój wielki dzień?  zagadnęła Callie, pragnąc
zmienić temat na przyjemniejszy.
64
RS
Napięte rysy Bree momentalnie złagodniały.
 Jeszcze dziesięć dni, a będę Sabriną Martinez. Nie mogę się doczekać.
Coś drgnęło w piersi Callie, gdy zobaczyła radosny błysk w oczach Bree.
Chciała tego również  małżeńskiej przysięgi i życia we dwoje, lecz najwyraz
-
niej nie było jej to pisane.
 Muszę już iść  powiedziała Bree.  Mam jeszcze kupę roboty. Jeśli coś
ciekawego przyjdzie ci do głowy na temat morderstwa Mary Windsong,
zawiadom mnie natychmiast, dobrze?
 Jasne  przytaknęła Callie.
Po wyjściu koleżanki usiłowała się skupić na ekranie komputera, lecz jej
myśli nadal krążyły wokół tematu ślubów i miłości.
W czasie, który spędziła z Tomem w bezpiecznym domu, Callie z
łatwością mogła sobie wyobrazić ich dwoje jako małżeństwo. Przecież żyli na
co dzień jak mąż i żona. Lubiła budzić się u jego boku i zasypiać w jego
ramionach. Lubiła ich rozmowy, łatwość, z jaką dzielili się wszystkim w
swoim życiu.
 Nie można nikogo zmusić, by cię pokochał"  te słowa powtarzała jej
matka po każdym zerwaniu z kolejnym niebieskim ptakiem z Las Vegas.
  Możesz zakochać się w facecie do szaleństwa, ale nie licz na
wzajemność"  mówiła.
Callie nie mogła liczyć na wzajemność Toma. Zasada wyznawana przez
matkę sprawdziła się aż do bólu.
Co by zrobił, gdyby wiedział, co działo się z nią po jego odejściu? Nowa
fala goryczy zawładnęła nią na wspomnienie tamtych strasznych miesięcy.
65
RS
Nie myśl o tym, szepnął cichy głos w jej głowie. Znany głos i słowa
powtarzane jak refren. W ciągu ostatnich dwóch lat stała się mistrzynią
zapominania. Aż do chwili, kiedy Tom ponownie pojawił się w jej życiu.
Nie miała pojęcia, na jak długo tym razem w nim zagości. Jednego mogła
być pewna. Gdy Del Gardo trafi wreszcie za kratki i zagrożenie zniknie,
zniknie także i Tom Ryan.
Zmusiła się do pracy i tak zatopiła się w niej, że zatraciła poczucie czasu.
W pewnym momencie wyczuła czyjąś obecność. Uniosła głowę i zobaczyła
Toma stojÄ…cego w drzwiach.
 O, jesteś  powiedziała, zastanawiając się, jak długo tam stał i
wpatrywał się w nią tymi swoimi ciemnymi, bystrymi oczami.
 Wreszcie jestem  przytaknÄ…Å‚.
Intensywność tego spojrzenia momentalnie wytrąciła Callie z równowagi. [ Pobierz całość w formacie PDF ]